Vesania

P.E.T.R.O.V. · Posted: Wed 22:55, 22 Oct 2008 Post subject:

¯ycie 24 na dobe muzyka jest zajebiste i polecam kazdemu bo to jest swietny sposob na zycie. Wiem cos o tym Smile

Varga Mar · Posted: Thu 18:39, 23 Oct 2008 Post subject:

Przecież nie mówię, że nie jest Smile

Chociaż prawdę powiedziawszy, łatwo się w ten sposób przenieść w świat, gdzie liczy się tylko pasja, a tutaj wracać trzeba (niestety...). A powroty są bolesne.
PS. Tylko żeby nie było, że zabawiam się w jakiegoś pana z kozetką u boku Wink

Varga Mar · Posted: Thu 19:02, 23 Oct 2008 Post subject:

Hej, a tak w ogóle to może trza by skrobnąć petycję do "Teraz Rock", żeby wzięli Oriona pod uwagę przy następnym "Strip-Tease". Nie kupuję tego, ale jego w tym chyba jeszcze nie było, nie w tej rubryce.

P.E.T.R.O.V. · Posted: Mon 11:18, 27 Oct 2008 Post subject:

Varga Mar · Posted: Mon 19:10, 27 Oct 2008 Post subject:

No ba! Jasna sprawa, że to najlepszy sposób zarabiania. Tylko żeby to było takie proste, że ot, mam pasję i chcę się z niej wyżywić, opłacić czynsz i takie tam...Sorry, ale jestem realistką jeżeli chodzi o takie sprawy (tak, jestem bardzo nudna, wiem ;D)

P.E.T.R.O.V. · Posted: Tue 0:24, 28 Oct 2008 Post subject:

Nieeee... dlaczego? Mowie ze to jest mozliwe bo mi sie - mam nadzieje - uda - a wszystko na razie jest na dobrej drodze. I tego zycze kazdemu!!!

Blanka · Posted: Tue 11:57, 28 Oct 2008 Post subject:

vesania ma te zalete (rzadką u ludzi, którzy zyskują popularnośc) ze w sensie zawodowym zachowuja klase, podobno łatwiej jest osiagnąć sukces niż go zniesc

a czy muzykowanie to dobry sposób na zarabianie pieniedzy?
osobiście nei zazdroszcze tej wiecznej włóczęgi ;D i nie poświęciłabym zycia i bliskich ani dla australi, ani dla japonii , ani dla innych atrakcji...chyba wolałabym mieć te wolność tworzenia nie dla pieniedzy, jak sie wchodzi w jakąs dziedzine z obowiązku to przestaje byc pasją, choc nierzadko z przymusu wyrastają wielkie dzieła, dajmy na to michał anioł nienawidził malować i gdyby nie kierowal sie względami finansowymi lub przymusem papieża nei powstałyby najsynniejsze freski na świecie;DDD

Varga Mar · Posted: Tue 17:20, 28 Oct 2008 Post subject:

Blanko, to zależy od usposobienia...moim tylko zdaniem, oczywiście... niektórzy lubią być sami, czuć, że nic ich nie ogranicza w jakiś tam sposób, mieć tę swobodę, że - jestem w Australii i nie czuję tego ciężaru, że oni tam w kraju na mnie czekają (wierzę, że odczytasz to w dobry sposób, bo napisane jest trochę dwuznacznie ;P)
Co do Michelangelo, to i tak lepszym był rzeźbiarzem i poetą, niż malarzem (choć i tak bardziej wolę jego malarstwo, niż Leonarda...tak, wiem, właściwie to trudno byłoby ich porównać, bo przecież Michał ma tylko jeden, typowy, obraz na koncie), a freski powstawały wespół z uczniami...
Co do uczynienia z pasji zawodu, w pewnym sensie zgodzę się z Tobą.

P.E.T.R.O.V. · Posted: Tue 17:29, 28 Oct 2008 Post subject:

A nie uwazacie ze mozna zachowac dystans i miec zawod-pasje a jednoczesnie nie sprzedac sie? Osobiscie moja pasja i rzyszly zawod jest zwiazany z muzyka - ale jest kilka opcji co konkretnie bede robil - wiec mysle ze uda mi sie nie wypalic po kilku latach. A znam ludzi ktorym sie to udalo...

Blanka · Posted: Tue 19:29, 28 Oct 2008 Post subject:

oczywiście ja przedstawiam swój pogląd, wg mnie realizacja zawodowa to za malo w życiu, z wiekiem pewne sprawy sie przewartościowują i kariera ogólnie rzecz pojmując jest fajna na jakiś czas, zeby sie odbic w zyciu, ludzie którzy zyją tylko karierą zazwyczaj koncza u psychiatry, bo musza sie czemuś poświęcac 24 h na dobę i nie mają nic poza tym, jestesmy istotami stadnymi,i bez bliskich tracimy sens, równowage i dziwaczejemy, z doświadczenia moich znajomych ludzie uświadamiają to sobie koło czterdziestki kiedy jest juz za pózno, samotnośc to jednak fatalna sprawa, poza tym nigdy nie wiesz co cie w zyciu spotka i czy bedziesz mógl kontynuowac kariere, czy np cos ci nie przeszkodzi, z tego co zauwazyłam najszczesliwsi sa ci ktorym udało sie i w zyciu zawodowym i prywatnym, co jest możliwe, tylko do tego trzeba być bardzo mądrym życiowo;D

a jesli chodzi o pieniądze - mysle ze trudno zachowac dystans, wiem jedno im wczesniej zaczniesz tym lepiej

Varga Mar · Posted: Tue 21:25, 28 Oct 2008 Post subject:

Nie, no oczywiście, że grunt to znaleźć "złoty środek"...Sprzedanie się...hmm, cóż, zo tym to można polemizować Wink

Przykład: Alfons Mucha, czołowy przedstawiciel secesji, a nie miał oporów tworzyć rysunków na opakowania do czekoladek...To zależy, jak kto na to patrzy. Jednostka, jak i ogół... Zresztą, moim zdaniem sukces nie musi oznaczać sprzedania się...Śmieszą mnie na przykład komentarze niektórych ludków na youtube, którzy zarzucają, np. Behemothowi, komerchę, bo wybił się na światową scenę i nie gra już po piwnicach...
No i też jestem zdania, że uczynienie "kariery" sensem całego życia jest takie trochę...eeee...no, lipne (wiecie, o co kaman ;D)
Co do pieniędzy i kariery, to nie wspominałam o jakiejś superkarierze i superkasie...No ale life to nie opera za trzy grosze, o tym też każdy wie :/
Co do człowieka jako zwierzęcia stadnego... Smile

Jasne, że masz rację, Blanko. Aczkolwiek, jak wiemy, życie byłoby nudne, gdyby nie było tych tak zwanych "wybryków natury" (lub "jednostek wyalienowanych", whatever you fancy Smile

).
Dystans do kasy - to już indywidualna sprawa każdego (nie odniosłam Twojego postu do siebie).

Blanka · Posted: Tue 23:11, 28 Oct 2008 Post subject:

oczywiście ze ten świat nigdy nie będzie idealny, ale warto sie poświecić dla jakiejs sprawy, bez wiezi jestesmy warzywami, ale nie o tym, o dziwo własnie ogladam koncert ich troje , jak chodziłam do podstawówki byl to alternatywny zespół, na dość wysokim poziomie, sluchały tego wyksztalciuchy, jak byłam na studiach - total zeszmacenia, potem usłyszalam baske wilków glebnełam po raz drugi, nie warto !!!!

nie wiem jak można sie zeszmacic w metalowym świecie bo tu publicznośc jest bardziej wymagająca, tutaj problem jest zupelnie odwrotny,są fanatycy wśród fanow którzy tworzą toksyczną atmosferę i nikt do tego hermetycznego świata z zewnątrz nie wchodzi, tym samym uniemozliwia to poszerzenie publiki

Varga Mar · Posted: Tue 23:24, 28 Oct 2008 Post subject:

Ach, wspomnienie o Wilkach z epoki przed-baśkowej...Mówta co chceta, ale ja tam lubię stare "wilcy" Smile

Myślę, że, może nie tyle zeszmacić się, co nadwerężyć szacunek słuchaczy, w metalowym świecie można...zrobić jakiś dziwaczny duet, albo coś w tym rodzaju (ale to również zależy od poszczególnych punktów widzenia).
Publika dzieli się na tę wymagająca i tę wymagającą trochę mniej. Nie jestem sędzią, nie chcę tu wydawać sądów, co jest lepsze, a co nie. Każdy ma inny "cel" słuchania, bycia na koncercie etc., etc....
O, tak, o "prawdziwych, rasowych metalach" mogłabym co nieco Wam opowiedzieć, ale nie jest to moją wolą Wink

Dodam tylko, że ja absolutnie nie jestem "czró" (czy jak to leci ;D)

Blanka · Posted: Wed 5:45, 29 Oct 2008 Post subject:

wg mnie nie można zamykać sztuki w ramy jakiejś subkultury bo staje sie wtedy uzytkowa i tworzy sie pod publike
przydałoby się żeby jakis morderator- widmo wydzielił te ostatnie posty

Varga Mar · Posted: Wed 17:35, 29 Oct 2008 Post subject:

Przecież nie pisałam o tym, żeby zamykać sztukę w ramy subkultur, a właśnie wręcz przeciwnie Wink

Ale chodziło mi o to, że przypuśćmy, artysta tworzący w metalowych klimatach, dla kasy stworzy coś z kimś formatu, no, na przykład...na przykład PIOTRA RUBIKA Very Happy

lub Wiśniewskiego (oł, je, dałam ekstremalny przykład i do tego na maksa nie do ziszczenia się, chociaż kto wie...;P). Albo na przykład wokalista, który ze sceny ryczy, że "kocha Satana", a po godzinach słucha Ojca Dyrektora (ale o tym raczej nikt nie wie ;D).
Odnośnie tworzenia pod publikę - każde dzieło ma swego określonego odbiorcę (inaczej: co się komu podoba), więc, chcąc czy nie chcąc jesteśmy - artyści i odbiorcy - podzieleni na pewne "grupy". Na przykład Vesania nie zacznie nagle tworzyć utworów folkowych, a Stephen King pisać romansów. Nie mówię, żeby się ograniczać do tylko jednego stylu, dobrze jest, jak ma się różne inspiracje i przemyca się je do efektu końcowego w charakterze pewnego novum. Ale główny rdzeń (gatunek muzyczny, literacki) pozostaje ten sam.
.
.
.
Przepraszam za zrobienie bałaganu na forum Wink